เชื่อว่าทุกคนต้องรู้จักการแข่งขันกีฬาในระดับนานาชาติที่เรียกว่า “พาราลิมปิก” (Paralympic) กันเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นพาราลิมปิกในฤดูร้อน หรือฤดูหนาว ต่างก็เป็นการจัดการแข่งขันขึ้นสำหรับนักกีฬาผู้ที่มีความพิการหลากหลายประเทศจากทั่วทั้งโลก โดยจะจัดขึ้นหลังจากการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสิ้นสุดลงและประเทศเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในครั้งนั้น จะต้องเป็นเจ้าภาพจัดงานกีฬาพาราลิมปิกด้วย เพื่อได้ให้โอกาสแก่นักกีฬาผู้พิการมีส่วนเข้าร่วมแข่งขันกีฬาในระดับโลก เพื่อแสดงถึงศักยภาพของพวกเขาที่แม้มีข้อจำกัดบางอย่างทางกายภาพ แต่ทางด้านจิตใจพวกเขาคือนักกีฬาที่มีความมุมานะไม่แพ้นักกีฬาทั่วไป
ประวัติความเป็นมาของกีฬาพาราลิมปิก (Paralympic) สัญลักษณ์และความหมายดี ๆ ที่ซ่อนอยู่
“para” ในภาษากรีกมีความหมายว่า “เคียงคู่กัน” จึงเป็นการสื่อได้ว่าการแข่งขันพาราลิมปิกนี้จะจัดคู่กับการแข่งขันโอลิมปิกทุกครั้ง โดยแข่งเมืองเดียวกันและใช้สถานที่เดียวกันด้วย ซึ่งจะเว้นระยะห่างของการแข่งขันเป็นเวลา 2สัปดาห์เพื่อใช้เวลาในการปรับสนามให้พร้อมสำหรับนักกีฬาผู้พิการ
การใช้สัญลักษณ์การแข่งขันคือรูปพระจันทร์เสี้ยว สีแดง น้ำเงิน และสีเขียว เพราะถือว่าเป็นสีสามัญประจำธงชาติของเกือบทุกประเทศทั่วโลก และความหมายของพระจันทร์เสี้ยวนั้น ในภาษาละตินเรียกกันว่า “อาจิโต” (Agito) ที่แปลว่า “ฉันเคลื่อนไหว” สอดคล้องกับคำขวัญของกีฬาพาราลิมปิก “Spirit in Motion” หรือแปลว่า จิตวิญญาณในการเคลื่อนไหว เพื่อให้เห็นถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในตัวของนักกีฬาผู้พิการทุกคน ที่แม้ว่าร่างกายอาจจะเคลื่อนไหวได้ไม่ดีนักแต่จิตวิญญาณก็พร้อมจะเคลื่อนไหวไปอย่างเต็มที่
การแข่งขันกีฬาพาราลิมปิกฤดูหนาว กับชนิดกีฬาที่น่าตื่นเต้นไม่แพ้นักกีฬาโอลิมปิก
กีฬาที่ใช้ในการแข่งขันพาราลิมปิกฤดูหนาวมีทั้งหมด 7 ชนิดกีฬาดังนี้
สกีลงเขา คือการที่ผู้เล่นต้องยืนอยู่บนแผ่นสกี แล้วไถตัวเองลงตามเนินเขาที่มีหิมะลงมาโดยมีไม้สำหรับยันช่วย เป็นการแข่งขันโดยใช้ความเร็วและทักษะของการเล่นสกีโดยเฉพาะ
ทวิกีฬา คือ กีฬาที่ผสมผสานระหว่างการวิ่งและการปั่นจักรยาน โดยเริ่มจากการวิ่ง และต่อด้วยปั่นจักรยาน และกลับมาวิ่งต่อ
สกีข้ามทุ่ง คือ การสกีลัดเลาะไปตามเส้นทางป่าเขา หรือชนบทนอกเมือง จากเมืองหนึ่งสู่อีกเมืองหนึ่ง
ฮอกกี้น้ำแข็ง คือ กีฬาประเภททีมใช้ความเร็วในการควบคุมทิศทางเพื่อตีลูกฮอกกี้ให้เข้าประตูฝ่ายตรงข้ามและเล่นกันบนสนามที่เป็นลานน้ำแข็ง
สโนว์บอร์ด คือ กีฬาที่เท้าทั้งสองข้างยืนอยู่บนบอร์ด ซึ่งมีขนาดกว้างกว่าแผ่นสกี และไถลตัวเองลงมาตามพื้นผิวหิมะ ไม่มีไม้สำหรับค้ำยัน เป็นกีฬาที่ค่อนข้างผาดโผนและใช้ความเร็ว
บอบสเลด คือ การที่นักกีฬาจะต้องเคลื่อนลงมาตามรางให้เร็วที่สุดโดยตัวจะต้องนอนคว่ำอยู่บนกระดานและหันหัวไปตามรางที่มีพื้นเป็นน้ำแข็ง สามารถไสกระดานได้ก่อนเพื่อเพิ่มความเร็ว แต่หลังจากนั้นต้องไม่ให้ส่วนใดของร่างกายแตะโดนพื้นและตัวต้องห้ามหลุดออกจากกระดานเด็ดขาด
วิลแชร์เคอร์ลิง คือ การที่นักกีฬาจะต้องทำให้ลูกหินไหลเข้าไปใกล้เป้าหมายให้มากที่สุด และเป็นการเล่นบนพื้นน้ำแข็งที่มีความลื่น มองผิวเผินคล้ายกับนักกีฬากำลังทำการขัดพื้นน้ำแข็งอยู่นั่นเอง เนื่องจากอุปกรณ์ที่ใช้ควบคุมทิศทางลูกหินคล้ายกับไม้ถูพื้นยังไงยังงั้นเลย
พาราลิมปิกฤดูหนาวนั้นแข่งขันกีฬาชนิดที่ว่าแทบจะไม่ต่างจากกีฬาโอลิมปิกซักเท่าไหร่ ถึงแม้อุปกรณ์ที่นักกีฬาพาราลิมปิกต้องใช้อาจจะมีบางอย่างเสริมเข้ามาเพื่อความปลอดภัย เนื่องจากข้อจำกัดทางกายภาพแต่โดยรวมแล้วความสนุกและความน่าตื่นเต้นของการแข่งขันไม่ได้แพ้นักกีฬาปกติทั่วไปเลย แถมความพยายามและความตั้งใจของนักกีฬาที่มีความพิเศษทุกคนล้วนแสดงให้เห็นถึงจิตใจที่แข็งแกร่งของพวกเขาในการแข่งขันกีฬาระดับสากล